ODPUST MATKI BOŻEJ SZKAPLERZNEJ
16 lipca jest dniem szczególnej czci oddawanej Matce Bożej z Góry Karmel potocznie nazywanej Matką Bożą Szkaplerzną. W tym właśnie dniu, co roku w naszej parafii przeżywamy to święto i związany z tym Odpust. Co roku również, w wigilię tego święta, na cmentarzu parafialnym, sprawowana jest Msza w intencji wszystkich zmarłych tam leżących (zdjęcia dostępne w galerii). Blisko czterysta osób uczestniczyło w tej wyjątkowej Eucharystii modląc się za swoich bliskich.
Główne uroczystości jednak miały miejsce w dniu następnym, gdzie podczas uroczystej sumy o godzinie 11.30, nasza wspólnota i przybyli goście jednoczyli się we wspólnej modlitwie eucharystycznej. Mszy Św. przewodniczył oraz homilię wygłosił, zaproszony specjalnie na tą okoliczności Ojciec Michał Tomczak – Oblat ze Świętego Krzyża. Tradycyjnie już podczas takich uroczystości wystąpił nasz chór parafialny, uświetniając swoim śpiewem liturgię mszalną. Po Mszy i procesji dookoła kościoła, wszyscy obecni zostali zaproszeni przez gospodarza ks. Proboszcza na wspólny poczęstunek ? pyszną grochówkę i słodkości.
WARTO WIEDZIEĆ, ŻE:
Od ponad trzystu lat, cudowny łaskami słynący obraz Matki Bożej Szkaplerzej znajduje się w naszej świątyni w jednym z dwóch bocznych ołtarzy, który jest miejscem szczególnego kultu miejscowej społeczności. Pierwsze historyczne wzmianki o obrazie pochodzą z 1706 roku, dlatego też jego powstanie datuje się na XVII wiek.
Początki szkaplerza karmelitańskiego sięgają XII stulecia. W tym to czasie duchowi synowie proroka Eliasza prowadzili życie modlitewne na górze Karmel w Palestynie. Nazywali się Braćmi Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel. Z powodu licznych prześladowań przenieśli się do Europy. Tam właśnie jednemu z nich, św. Szymonowi Stock w nocy z 15 na 16 lipca 1251 roku Najświętsza Maryja Panna podała szkaplerz koloru brązowego, mówiąc: „Przyjmij, synu najmilszy, Szkaplerz twego Zakonu jako znak mego braterstwa, przywilej dla Ciebie i wszystkich karmelitów. Kto w nim umrze, nie zazna ognia piekielnego. Oto znak zbawienia, ratunek w niebezpieczeństwach, przymierze pokoju i wiecznego zobowiązania”.
Stolica Apostolska zaliczyła szkaplerz święty do sakramentaliów. Swoją władzą potwierdziła przywileje szkaplerza, opierając ich skuteczność na modlitwach całego Kościoła. Szkaplerz święty, obok Różańca, stał się jednym z podstawowych nabożeństw maryjnych.
W roku 1910 papież Pius X zezwolił na zastąpienie szkaplerza płóciennego medalikiem szkaplerznym.
Obecnie nabożeństwo szkaplerzne znane jest nie tylko na starym kontynencie, ale i na całym świecie. Warto w tym miejscu przypomnieć, że Ojciec Święty Jan Paweł II od lat wczesnego dzieciństwa nosił święty szkaplerz.
Przywileje szkaplerza karmelitańskiego są następujące:
- Kto umrze odziany szkaplerzem świętym, nie zostanie potępiony.
- Noszący szkaplerz jako czciciel Matki Bożej zapewnia sobie Jej opiekę, co do duszy i ciała w tym życiu i szczególną pomoc w godzinie śmierci.
- Każdy, kto pobożnie nosi szkaplerz i zachowuje czystość według stanu, zostanie wybawiony z czyśćca w pierwszą sobotę po swojej śmierci
- Ci, którzy należą do Bractwa Szkaplerznego, są duchowo złączeni z Zakonem Karmelitańskim i mają udział w jego dobrach duchowych za życia ziemskiego i po śmierci, a więc we Mszach świętych, Komuniach św., umartwieniach, modlitwach, postach itp.1
Opracowanie: K. M.
1 źródło: http://www.katolik.pl/czym-jest-szkaplerz,1239,416,cz.html
