?Jezus rzekł: Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem. A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało. Co więc Bóg złączył, niech człowiek nie rozdziela?
(Mt 19, 5-6)?Przymierze małżeńskie, przez które mężczyzna i kobieta tworzą ze sobą wspólnotę, całego życia, skierowaną ze swej natury na dobro małżonków oraz do zrodzenia i wychowania potomstwa, zostało między ochrzczonymi podniesione przez Chrystusa Pana do godności sakramentu?
(KPK 1055,1).
Małżeństwo będące głęboką wspólnotą życia i miłości nie jest instytucją czysto ludzką. Sam bowiem Bóg jest jego twórcą, gdyż stworzył człowieka z miłości i powołał go także do miłości trwałej i nieodwołalnej. Od samego początku Pan Bóg ustanowił małżeństwo jako trwały i nierozerwalny związek mężczyzny i kobiety. Według słów Chrystusa Pana, sam Bóg ich łączy: ?Co więc Bóg złączył, niech człowiek nie rozdziela? (Mt 19, 6).
Małżeństwo jako związek mężczyzny i kobiety został podniesiony przez Chrystusa do godności sakramentu. Przez ten sakrament chrześcijańscy małżonkowie stają się znakiem tajemnicy jedności i płodnej miłości, łączącej Chrystusa z Kościołem i w tej tajemnicy uczestniczą (por. Ef 5,32).
Małżeństwo jako sakrament powstaje poprzez zawarcie umowy małżeńskiej, czyli przez nieodwołalną zgodę obojga małżonków, w której oddają się oni sobie i przyjmują wzajemnie. Całkowitej wierności małżonków, a także nierozerwalności węzła małżeńskiego, wymaga zarówno szczególna wspólnota mężczyzny i kobiety, jak również dobro dzieci.
Autentyczna, prawdziwa miłość małżeńska z natury swojej nastawiona jest na zrodzenie i wychowanie potomstwa. Wypowiada się w dziecku. Dzieci są owocem miłości rodziców i ?są najcenniejszym darem małżeństwa?, a ?rodzicom przynoszą najwięcej dobra? (KDK 50). Innym celem małżeństwa jest doprowadzenie do pełnego rozwoju i dojrzałości miłości między małżonkami, a także wzajemna pomoc w dążeniu do świętości i dojrzałości chrześcijańskiej.
W sprawach zawarcia Sakramentu Małżeństwa narzeczeni zgłaszają się do kancelarii parafialnej na trzy miesiące przed planowaną datą ślubu w celu spisania protokołu przedmałżeńskiego (datę ślubu można ustalić wcześniej).
1. Udział w konferencjach przedmałżeńskich
2. Spotkania w poradni rodzinnej
3. Odbycie dwukrotnej spowiedzi przedślubnej
4. Jeżeli narzeczeni chcą zawrzeć ślub tzw. konkordatowy zobowiązani są zgłosić się do USC i dostarczyć dokument zezwalający na pobłogosławienie małżeństwa ze skutkami cywilnymi
5. Spotkania w kancelarii parafialnej:
I spotkanie
– spisanie protokołu przedmałżeńskiego i stwierdzenie braku przeszkód małżeńskich
– wydanie prośby o wygłoszenie zapowiedzi do parafii zamieszkania narzeczonego (-ej),
– ustalenie daty ślubu,
– umówienie się na drugie spotkanie,
II spotkanie
– narzeczony(a) przynosi dokument o wygłoszeniu zapowiedzi przedmałżeńskich od własnego ks. Proboszcza stwierdzający brak przeszkód małżeńskich,
– egzamin z głównych prawd wiary (mały katechizm)
– umówienie się na trzecie spotkanie ze świadkami w tym tygodniu, w którym narzeczeni zawierają związek małżeński,
III spotkanie
– spisanie aktu ślubu i złożenie podpisów przez narzeczonych i świadków,
– omówienie ceremonii zawarcia sakramentu małżeństwa,
– jeśli narzeczeni zawarli już kontrakt cywilny przynoszą także dokument z USC
1. Świadectwo sakramentu chrztu świętego obydwu stron.
2. Świadectwo bierzmowania.
3. Strona owdowiała przynosi – akt zgonu współmałżonka.
4. Dyplom ukończenia nauki religii z ostatniej klasy.
5. Dowody osobiste.
6. Dokument z USC stwierdzający brak przeszkód (w wypadku zawierania małżeństwa kościelnego wraz ze skutkami cywilnymi) – data wystawienia nie może przekraczać 3 miesięcy od daty ślubu.
10 minut przed godziną zawarcia sakramentu małżeństwa świadkowie zgłaszają się do kancelarii by:
– złożyć brakujące podpisy
– przynieść obrączki
